Türkiye'de Bilim Neden Gelişmiyor?

Türkiye'de bilimin gelişmesini engelleyen çeşitli faktörler vardır. Mali kaynakların yetersiz olması, araştırma ve geliştirme faaliyetlerine yetersiz yatırım yapılması, bilimsel projelerin desteklenmesindeki bürokratik engeller ve akademik özgürlüklerin kısıtlanması bunlardan bazılarıdır. Ayrıca nitelikli bilim insanlarının yurt dışına göç etmesi, yetenekli araştırmacıların yurt içinde istihdam edilememesi gibi nedenler de etkili olmaktadır. Eğitim sistemindeki eksiklikler, araştırma altyapısının yetersizliği ve bilimsel verilere ulaşmadaki zorluklar bilimin gelişimini olumsuz etkileyen diğer faktörler arasındadır. Bu sorunların çözümü için daha fazla kaynak ayrılması, bilimsel çalışmaların desteklenmesi ve akademik özgürlüklerin güvence altına alınması önemlidir.

Zihinler genç yaşta donuklaşır ve standartlaşır

Çocuklar ve bireyler tarafından soru sormak genellikle istenmeyen bir durumdur. Kendini sorgulamaya çalışan çocuklar "böyle" diyerek bilgiden uzaklaştırılıyor. Bu sorgulayıcı beyinler zamanla körelir. Bu görüşe göre çocukların sorgulama, merak etme ve keşfetme ihtiyacı insanoğlunun doğal bir özelliğidir. Ancak bazı toplumlarda veya ailelerde bu durumun önemi yeterince anlaşılmayabilir veya bilgiye karşı bir güvensizlik duygusu yaşanabilir. Bu durumda, soru sormak genellikle hoş karşılanmaz ve çocukların soru sorma yeteneği, "aynen böyle" veya "bilmiyorsunuz, biz biliyoruz" gibi cevaplar verilerek köreltilebilir.

Sonuç olarak, çocuklar ve yetişkinler yeni bilgi edinme, problem çözme ve yaratıcılığı geliştirme konusunda sınırlı olabilir. Sorgulama, araştırma ve eleştirel düşünme becerileri, bilimsel ve teknolojik ilerlemenin yanı sıra sosyal ve ekonomik gelişmenin temelini oluşturan becerilerdir. Bu nedenle çocukların sorgulama, merak ve keşfetme ihtiyaçlarını desteklemek ve teşvik etmek önemlidir. Ayrıca bu konuda eğitim sistemi, aile ve toplum olarak üzerimize düşen sorumluluklar olduğu unutulmamalıdır.

Soru soran ve araştırma yapan çocuklar hoş karşılanmaz

Meraklı ve sorgulayan bireyler zorba olarak görülür. Toplumun alışık olmadığı bu anlayışa sahip çocuklar genellikle dışlanmaktadır. Aslında soru sormak ve araştırma yapmak öğrenme sürecinin önemli bir parçasıdır ve çocuklar bu becerileri geliştirmeye teşvik edilmelidir. Soru sormak, merak etmek ve keşfetmek, çocukların düşünme becerilerini geliştirmelerine, yeni bilgiler öğrenmelerine ve kendi kendilerine öğrenmeyi öğrenmelerine yardımcı olur. Ayrıca araştırma yapmak çocukların özgüvenlerini artırabilir, bağımsızlık duygularını güçlendirebilir ve problem çözme becerilerini geliştirebilir. Bu nedenle çocukların soru sormaları, merak ettikleri konuları keşfetmeleri ve öğrenme sürecinde aktif rol almaları teşvik edilmelidir.

Çocuklar zamanlarının çoğunu televizyon izleyerek geçiriyor

Her evde bir televizyon vardır ve çocuklar zamanlarının büyük bir bölümünü bu televizyonun karşısında geçirirler. Sonuç olarak, büyüyen çocuklar "aptal kutusu" nun verdiği derinlik ve boşluk açısından pek gelişmezler. Televizyonun çocukların gelişimi üzerindeki etkisi ile ilgili birçok çalışma yapılmış ve bazı araştırmalar televizyon izlemenin çocukların dil, bilişsel ve sosyal becerilerini olumsuz etkilediğini göstermektedir.

Ancak bu genelleme her evde bir televizyon olduğu ve çocukların zamanlarının çoğunu televizyon izleyerek geçirdikleri varsayımına dayanmaktadır. Öncelikle her evde televizyon bulunması ve çocukların televizyon izlemesi çocukların gelişimini etkilememektedir. Çocukların televizyon izleme alışkanlıkları ve ne kadar zaman harcadıkları, ebeveynlerinin tutumlarına, diğer ilgi alanlarına ve faaliyetlerine bağlıdır. Ayrıca televizyonun içeriği de çocukların gelişimine etkisi açısından önemlidir. Eğitici, eğitici ve bilgilendirici programlar çocukların dil ve bilişsel becerilerini geliştirebilirken, şiddet içeren, cinsiyetçi veya aşırı ticari programlar olumsuz etkilere neden olabilir.

Bu nedenle çocukların televizyon izleme alışkanlıklarının sınırlandırılması ve televizyon içeriklerinin seçilmesi çocukların gelişimine yardımcı olabilir. Ayrıca çocukların diğer etkinliklere katılması, spor yapması, kitap okuması, sanat ve zanaat yapması gibi etkinlikler de çocukların gelişimine katkı sağlayabilir.

Anne babalar davranışlarıyla örnek alınacak düzeyde değiller

Bilimsel ilerleme kaydedemememizin bir diğer nedeni de evde kitap okuyan ebeveyn sayısının çok az olmasıdır. Bu nedenle o evlerde büyüyen çocuklar doğal olarak bu güzel alışkanlıktan mahrum kalıyor. Ebeveynlerin çocuklarına okumayı öğretmesi ve bu alışkanlığı teşvik etmesi onların dil, bilişsel ve sosyal gelişimlerine katkı sağlayabilir. Ancak bilimsel ilerleme kaydedilmemesinin tek bir nedeni yoktur ve evde kitap okuyan ebeveyn sayısının azlığı bunun sadece bir parçasıdır. Bilimsel ilerlemenin sağlanması birden fazla faktöre bağlıdır.

Bunlar eğitim sistemi, araştırma ve geliştirme faaliyetlerine yapılan yatırımlar, teknolojik altyapı, bilim ve teknolojiye yönelik kültürel tutumlar gibi faktörleri içerir. Ayrıca bilim ve teknolojinin gelişmesi bilim adamlarının ve araştırmacıların yaptığı keşifler ve keşfedilenlerin uygulanması ile mümkündür. Ancak evde kitap okuma alışkanlığı, çocukların okuma becerilerini geliştirmelerine, kelime hazinelerini zenginleştirmelerine, hayal güçlerini geliştirmelerine ve düşünme becerilerini artırmalarına yardımcı olabilir. Bu nedenle ebeveynlerin çocuklarına okuma alışkanlığı kazandırması ve okuma kültürünü teşvik etmesi önemlidir. Ancak unutulmamalıdır ki, bilimsel ilerleme için tek bir faktör yeterli değildir ve birçok farklı faktörün birlikte çalışması gerekir.

Toplum, teknolojiyi eğlence için kullanmaktan öteye geçmiyor

Eskiden dışarı çıkıp çevresini gözlemleyen ve öğrenen çocuklar artık bundan mahrum kaldılar. Teknolojinin gelişmesiyle birlikte çocuklar telefonlarında ya da tabletlerinde izlemek istediklerini izleyerek büyüyorlar. Bu da doğal olarak gözlem ve muhakeme yeteneğinden yoksun bir neslin yetişmesine yol açmaktadır.

Teknolojinin hızla gelişmesi çocukların hayatında önemli bir yer tutmakta ve çocuklar artık dijital ortamlarda daha fazla zaman geçirmektedir. Bu durum çocukların doğal ortamlarındaki gözlemlerinin azalmasına ve dijital ortamda öğrendikleri bilgilere daha fazla güvenmelerine neden olabilir. Dolayısıyla gözlem ve muhakeme yeteneği, çocukların düşünme ve problem çözme becerilerinin gelişmesinde çok önemli bir rol oynar ve bu becerilerin yeterince gelişmemesi, gelecekte bilimsel ve teknolojik ilerlemeyi yavaşlatabilir. Ancak teknolojinin gelişmesi bu durumun tek sebebi değil; Eğitim sistemi, ailelerin tutumları ve çevresel faktörler gibi birçok farklı faktör de bu durumda rol oynayabilir.

Okullarda deneysel eğitim hemen hemen hiç verilmemektedir

Ne yazık ki ilkokuldan itibaren deneysel ve uygulamalı eğitim alması gereken çocuklar da bu alanda yapılan çalışmalardan mahrum kalmaktadır. Çocuklar sürekli olarak teori ve ezbere dayalı ilkeler temelinde eğitilirler. Eğitim sistemlerinin özellikle ilkokuldan itibaren deneysel ve uygulamalı eğitime önem vermemesi veya yeterli imkanları sağlamaması çocukların sadece teorik bilgilerle yetinmesine neden olabilmektedir. Bu durum çocukların öğrenme süreçlerinde dersleri ilgisiz bulmalarına ve dolayısıyla öğrenme başarısızlıklarına neden olabilir.

Deneysel ve uygulamalı eğitim, öğrencilere teorik bilgileri uygulama fırsatı vererek öğrenme sürecini daha ilginç ve eğlenceli hale getirir. Ayrıca deney ve uygulama yoluyla öğrenilen bilgilerin kalıcılığı artar ve öğrencilerin öğrenmeye karşı ilgileri artar. Bu nedenle eğitim sistemi, öğretmenler ve aileler çocukların ilgi ve yetenekleri doğrultusunda deneysel ve uygulamalı eğitime önem vermelidir. Öğrencilere laboratuvar, atölye ve benzeri olanakların sağlanması merak ve keşfetme ihtiyaçlarının karşılanmasına yardımcı olacaktır.

Kalabalık sınıflar nedeniyle sağlıklı bir eğitim neredeyse imkansızdır

İlkokul sınıflarının kalabalık olması nedeniyle eğitimcilerin çocuğu eğitmekle değil, çocuğu susturmak ve gürültüyü önlemekle ilgilendikleri söylenir. Genel olarak okullarda sınıfların kalabalık olması öğretmenlerin öğrenci yetiştirmekle ilgilenmediği anlamına gelmez. Öğretmenlerin görevi, öğrencilerin öğrenme sürecini desteklemek, anlamalarına yardımcı olmak ve gerektiğinde disipline etmek olmalıdır.

Kalabalık sınıflar, öğretmenlerin bu görevleri yerine getirmesini zorlaştırabilir, ancak bu, öğretmenlerin yalnızca çocukları susturmak ve gürültüyü engellemekle ilgilendikleri anlamına gelmez. Öğretmenler, öğrencilerin bireysel ihtiyaçlarına ve öğrenme stillerine göre farklı öğretim stratejileri kullanarak her öğrenciyi öğrenme sürecine katılmaya teşvik etmeye çalışmalıdır. Okullardaki kalabalık sınıflar öğretmenlerin işini zorlaştırabilir. Ancak bu, öğretmenlerin çocukları eğitmekle ilgilenmediği anlamına gelmez. Öğretmenlerin görevi, öğrencilerin öğrenme sürecini desteklemek, ilerlemelerini anlamalarına ve izlemelerine yardımcı olmak olmalıdır.